Odruch automatycznego chodu Thomasa
Prawidłowy rozwój tego schematu odruchu wpływa na rozwój i dynamikę mięśni kręgosłupa i brzucha, pozwala ukształtować umiejętność utrzymywania równowagi podczas ruchu w przestrzeni.
Na bazie tego odruchu kształtują się trzy rodzaje odruchów chodu: w przód, w tył i na boki. Stymuluje mięśnie stóp, a także mięsnie brzucha i kręgosłupa. Kształtuje naprzemienne schematy ruchów, przygotowuje dziecko do raczkowania i chodzenia.
Symptomy wskazujące na niezintegrowany odruch automatycznego chodu Thomasa
Dziecko:
- Ma trudności z przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi na drugą oraz opóźnienie w rozwoju dojrzałego chodu naprzemiennego.
- Ma kłopoty z ruchem naprzemiennym, szczególnie na boki.
- Ma słabą kontrolę ruchową.
- Ma słabe zachowanie równowagi podczas pełzania, chodzenia, biegania.
- Ma opóźniony rozwój widzenia trójwymiarowego i widzenia na odległość.
- Ma słabą orientację w przestrzeni.
- Ma trudności ze skupieniem się.
- Ma wolniejsze tempo myślenia i nauki, kłopoty z różnokierunkowym, twórczym, kreatywnym myśleniem.
- Może mieć hiperaktywność – ADHD, ADD.
- Ma tendencję do odrzucania nowych informacji.
- Ma słabo rozwiniętą perspektywę i przewidywanie następnych kroków.
Opóźnienie w rozwoju tego odruchu wpływa negatywnie na rozwój odruchu obronnego i opóźnia rozwój mowy.