W organizmie człowieka obok bicia serca i oddechu istnieje rytm, w którym porusza się płyn mózgowo-rdzeniowy. Niesie on ze sobą informację o zdrowiu i dostarcza ją do wszystkich tkanek. Niezakłócony przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego umożliwia prawidłowy rozwój i funkcjonowanie całego organizmu. Wskutek urazów, wypartych emocji i chorób, ten przepływ ulega zablokowaniu, co może objawiać się między innymi napięciem, bólem i brakiem energii do życia.
U dzieci osadzone w ciele traumy i urazy mogą być powodem rozmaitych zaburzeń i dysfunkcji w rozwoju psychomotorycznym, poznawczym i emocjonalnym.
Terapia czaszkowo-krzyżowa polega na wzmacnianiu naturalnego rytmu i usuwaniu blokad w przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego przez delikatny dotyk. Powoduje to głęboki relaks i umożliwia regenerację centralnego układu nerwowego.
Terapia czaszkowo-krzyżowa nie wymaga bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta, tym niemniej zalecana jest dla pacjenta odzież miękka, lekka, niekrępująca ruchów, bezuciskowa. Terapeuta w czasie zabiegu, który trwa średnio ok. 1 godzinę, wykonuje konkretne układy terapeutyczne, stosowane również w innych podejściach osteopatycznych, dotykając ciała pacjenta w różnych miejscach: na czaszce, klatce piersiowej, kości krzyżowej, stopach.
Terapeuta stosuje delikatny dotyk umożliwiający rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego (zespołu membranowego opony twardej mózgu i rdzenia kręgowego i przyczepionych do niej struktur kostnych: czaszki, kręgosłupa szyjnego i kości krzyżowej).
Duża część technik terapii czaszkowo-krzyżowej skierowana jest na przywrócenie naturalnego, wzajemnego ruchu kości czaszki i elastyczności membran otaczających mózgowie.
Terapia może być również stosowana lokalnie np. w obrębie stawu kolanowego, barku, stopy lub szczęki. W ten sposób zostają uwalniane różne ograniczenia i dysfunkcje w ciele i przywrócona zostaje ruchomość, dając odczucie rozluźnienia i dobre samopoczucie.
Pacjent po zabiegu jest wypoczęty, zaś w przypadku, gdy następuje uwolnienie traumatycznego przeżycia, terapii mogą towarzyszyć mimowolne ruchy ciała, drgania, zmiany rytmu oddechowego, reakcje emocjonalne typu śmiech, płacz, uczucie zimna lub gorąca.
Kiedy sięgnąć po tę metodę Terapii czaszkowo-krzyżowej?
Terapia ta dała się poznać w wielu krajach jako doskonałe narzędzie do pracy z pacjentami w przypadku bólów, obrzęków i schorzeń:
narządu ruchu: zmian zwyrodnieniowych i pourazowych,
układu nerwowego: migren, przemęczenia, nadpobudliwości, padaczki, depresji, nerwic, zaburzeń snu, stanów po śpiączce mózgowej, udarach,
układu hormonalnego: zaburzeń miesiączkowania, niektórych rodzajów niepłodności, cukrzycy,
układu trawiennego: bólów czynnościowych, zaparć, biegunek, kolek,
układu odpornościowego,
traumy okołoporodowej dziecka i matki,
stanów wymagających manipulacji w obrębie kości czaszki (np. interwencji stomatologicznej, chirurgicznej),
schorzeń u dzieci: MPDZ, nadpobudliwości psychoruchowej, autyzmie, wcześniactwie,
kłopotów z: koncentracją, nadpobudliwością u dzieci i dorosłych, stresem, dysleksją, kłopotów w szkole,
kłopotów ze wzrokiem i słuchem, nawracającego zapalenia uszu u dzieci i dorosłych, zapalenia zatok, napięcia i bólu w stawie skroniowo-żuchwowym, wybicia żuchwy, wady wymowy, zgrzytania zębami oraz wad zgryzu,
Rozpoczęty podczas terapii proces równoważenia w ciele pacjenta nie kończy się w chwili zakończenia zabiegu, ale ma trwający ok. 48 h czas dostrajania się organizmu do nowego poziomu równowagi. Z tego powodu zaleca się prowadzenie terapii nie częściej niż co dwa, trzy dni.
Przeciwwskazaniem będą:
ostre stany wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej,
świeże urazy przebiegające z krwotokiem,
aktywne fazy schorzeń psychicznych,
pierwsze trzy miesiące ciąży (zagrożenie poronienia).
Inne przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do standardowego stosowania terapii czaszkowo-krzyżowej są:
zapalenie opon mózgowych w ostrym okresie,
niewygojone rany czaszki,
guzy występujące w czaszce,
tętniaki,
udar niedokrwienny i krwotoczny mózgu w początkowej fazie,
wodogłowie bezkomorowe,
ostre stany zapalne, np. stawów,
wysoka temperatura,
niektóre choroby psychiczne (schizofrenia, psychoza manaikalno-depresyjna),
świeże urazy ortopedyczne (do 48 godzin).
Jednak nawet w tych stanach, przy spełnieniu odpowiednich warunków, pewne formy terapii czaszkowo-krzyżowej mogą być zastosowane.
W przypadkach jakichkolwiek wątpliwości prosimy o kontakt z terapeutą.
Jest to metoda w pełni bezpieczna, pod warunkiem że jest wykonywana przez wykwalifikowanego terapeutę.
Zapraszamy na terapię w ASTO
Terapeuci metody Czaszkowo-Krzyżowej
W naszym ośrodku terapię prowadzą specjaliści, którzy z zaangażowaniem i profesjonalizmem dbają o każdego pacjenta. Oferujemy opiekę opartą na wiedzy i pasji naszych terapeutów.