Odruch wzlotu i lądowania
Jest związany z odruchami stałymi: grawitacji, równowagi, ześrodkowania i uziemienia.
Rozwija ogólną koordynację oraz świadomość kinestetyczną ciała.
Pozwala ciału rozwinąć umiejętność kontrolowania pozycji ciała w przestrzeni, a w późniejszym czasie umożliwia skakanie.
Rozwija mięśnie rąk, nóg, grzbietu, a także koordynację kończyn górnych i dolnych dzięki czemu pozwala wykształcić właściwe reakcje na zmianę pozycji ciała w przestrzeni.
Ważne, aby ten odruch rozwinął się we właściwym czasie. Stanowi podstawę umiejętności „lotu marzyciela” i „lądowania realistów” ☺
Symptomy wskazujące na niezintegrowany odruch wzlotu i lądowania
Dziecko:
- Ma trudności z koordynacją ruchową, ze skakaniem (np. na skakance), tańcem, z szybkością reakcji na nowy bodziec.
- Ma słabe związki pomiędzy górą i dołem ciała.
- Ma trudności z kontrolowaniem pozycji ciała w przestrzeni.
- Ma trudności z koncentracją i szybkim myśleniem.
- Ma strach przed wysokością.
- Wykazuje nadpobudliwość, chaotyczne ruchy, niekontrolowane zachowanie, tendencja do impulsywnych skoków.
- Słabo amortyzuje przy skokach.
- Wykazuje brak ciekawości i wyobraźni.
- Wykazuje brak ambicji lub nadmierną ambicję.
- Wykazuje brak umiejętności właściwej oceny wysokości i głębi, słabą kontrolę w sytuacji zagrożenia.
