1. Ponieważ wg badań, przeprowadzonych w Polsce, szybka pomoc terapeutyczna udzielona dzieciom mającym trudności w jakiejkolwiek sferze rozwoju w 1 r.ż., pozwala aż 87% dzieci wyrównać deficyty rozwojowe!
2. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała, że metoda stosowana do oceny rozwoju psycho-ruchowego dzieci powinna stanowić element systemu profilaktyki.
3. Profil rozwojowy pozwala nie tylko na ocenę słabych, ale także i mocnych stron dziecka, dzięki czemu możemy zaplanować terapię dostosowaną do indywidualnych potrzeb
i możliwości dzieci.
4. Planowanie i prowadzenie terapii, bez znajomości najbliższej sfery rozwoju dziecka (czyli tego, co dziecko jest prawdopodobnie w stanie osiągnąć w wyniku terapii w przeciągu najbliższych miesięcy), bez dokładnej wiedzy na temat jego trudności i umiejętności, jest działaniem „po omacku”, więc uniemożliwia prowadzenie sensownej terapii.
5. Na podstawie profili rozwojowych lekarze i specjaliści różnych dziedzin, są w stanie ocenić, czy dziecko wymaga pogłębionej diagnostyki i w związku z tym mogą skierować je na specjalistyczne badania.
Są różne narzędzia do diagnozy na rynku polskim, dedykowane dzieciom w różnym wieku, ważne jednak, by było to narzędzie standaryzowane. Najważniejsze, najczęściej stosowane i wystandaryzowane narzędzia do oceny całościowego rozwoju dziecka to:
Monachijska Funkcjonalna Diagnoza Rozwojowa (MFDR) jest standaryzowaną metodą stworzoną przez prof. T. Hellbrügge z Centrum Dziecięcego i Instytutu Pediatrii Społecznej i Medycyny Młodzieżowej Uniwersytetu w Monachium. Jest to metoda diagnostyczna do oceny rozwoju psycho-ruchowego małych dzieci (od 1 m.ż. do 6 r.ż).
Składa się z trzech części, pierwsza przeznaczona dla dzieci do 1 r.ż. Ocenia ona 8 najważniejszych funkcji psychomotorycznych, czyli: raczkowanie, siadanie, chodzenie, chwytanie, percepcję, rozumienie i nadawanie mowy, umiejętności społeczne.
Część druga obejmuje dzieci od 2 do 3 r. ż. i ocenia 7 funkcji rozwoju: motorykę dużą i małą, procesy poznawcze, rozumienie i nadawanie mowy, umiejętności społeczne oraz samodzielność.
Natomiast część trzecia przeznaczona jest dla dzieci od 3 do 6 r.ż. i jest kontynuacją testów dla dzieci w pierwszym roku życia i w wieku 2-3 lat.
Profil Psychoedukacyjny prof. Erica Schoplera (PEP-R) jest standaryzowaną diagnozą funkcjonalną, która powstała w Akademii Medycznej Uniwesytetu Pólnocnej Karoliny pod kierunkiem prof. E. Schoplera. Jest to narzędzie, którego celem jest diagnoza i ocena funkcjonowania dzieci z zaburzeniami komunikacji (m.in. dzieci ze spektrum autyzmu, z Zespołem Downa, opóźnionym rozwojem mowy i innymi trudnościami rozwojowymi).
Metoda ta umożliwia opracowanie procesu terapii, który uwzględnia strefę najbliższego rozwoju dziecka.
Przeznaczona jest dla dzieci od 6 m.ż. do 7 r.ż., ale może być stosowana nawet u dzieci do 12 r.ż., jeśli istnieje podejrzenie, że rozwojowo funkcjonują poniżej wieku biologicznego. PEP-R ocenia następujące funkcje: naśladownictwo, nawiązywanie kontaktów, reakcje emocjonalne, reakcję na bodźce, percepcję, motorykę dużą i małą, koordynację wzrokowo-ruchową, czynności poznawcze oraz komunikację (czyli rozumienie i nadawanie mowy).
Karty Oceny Rozwoju Psychoruchowego dziecka (KORP) jest to najnowsze narzędzie standaryzowane na dzieciach polskich. Przeznaczone jest do oceny rozwoju psychoruchowego dziecka od 1 m.ż. aż do prawie 10 r.ż. (do 9 r.ż. i 11 m.ż.).
KORP jest narzędziem oceniającym poziom rozwoju dziecka w każdej ze sfer oraz zgodnie z oczekiwaniami rozwojowymi określonymi w ramach każdego przedziału wiekowego.
Sfery rozwoju pozwalają na ocenę następujących umiejętności: rozwoju ruchowego (czyli motoryki dużej), motoryki małej i lateralizacji, spostrzegania wzrokowego i koordynacji wzrokowo-ruchowej, komunikowania się i mowy, emocji i relacji społecznych, funkcji behawioralnych oraz umiejętności przedszkolnych i szkolnych.
Dodatkową zaletą tego narzędzia jest fakt, że diagnoza dziecka pogłębiona jest o szczegółowy wywiad z opiekunem.
